Vorig jaar, het was eind september, kreeg ik  tijdens de zencoaching de opdracht om te leren jongleren. Deze opdracht was op dat moment zo logisch, kwam zo precies op het juiste moment, dat ik meteen enthousiast was. Natuurlijk…jongleren! Waarom was ik er nooit eerder aan begonnen ? Het was als een nieuw baken op m’n pad.

Diezelfde dag nog drie jongleerballen gekocht, een instructiefilmpje bekeken op YouTube en meteen aan de slag. Beginnen met één bal, al snel met twee ballen. Daarna een derde bal… Stapje voor stapje opbouwen, veel oefenen, en het ging als vanzelf al snel beter. De kunst is het gewoon te laten gebeuren. Er vooral niet bij nadenken. En ook geduldig te zijn. Dan merk je tot je eigen verbazing dat het vrijwel automatisch steeds beter gaat.

Jongleren is een mooie aanvulling op je meditatie. Net als bij meditatie ben je je bewust van je lichaam (juiste houding) en is je aandacht ontspannen gefocust. De essentie van het leren jongleren is om naar jezelf te kijken. Je houdt jezelf voortdurend nauwlettend in de gaten. Je kijkt naar iedere beweging. Je gaat stap voor stap.

Bij meditatie kun je je nog wel laten afleiden door gedachten (om vervolgens je aandacht weer terug te brengen naar je ademhaling), bij het jongleren zal dit, vooral in het begin, resulteren in het laten vallen van ballen. Jongleren werkt in die zin als een graadmeter van je innerlijk.

Wanneer je jongleert kun je behalve aan de volgende worp aan niets anders denken. Je kunt je geen zorgen maken en je niet haasten en toch kun je jongleren zonder iets te laten vallen. Net zoals je door kleine stapjes door training leert jongleren, zo leer je ook zorgen en haast in kleine stapjes af te schaffen door te trainen. Het doel is sereniteit, maar sereniteit is ook de weg naar het doel.

En er zijn meer goede redenen om te leren jongleren. Zo kan het helpen om je hartchakra te openen, omdat je met je schouders naar achteren en je borst naar voren staat en je de spieren van je borst en schoudergordel traint.

Jongleren is ook een grote hulp bij het trainen van je nen (opmerkzaamheid); het jongleren is als een lens, een vergrootglas, dat maakt dat je je op ieder moment kunt richten. Na enige oefening bewegen de ballen, lijkt het, in slowmotion. Je merkt heel duidelijk dat je nen wordt aangescherpt, dat je de ballen en hun beweging steeds beter waarneemt.

Belangrijk is ook je bewust te zijn van de juiste focus: niet te intens of krampachtig en ook niet te los of te ontspannen. Het is zoeken naar de balans, naar de middenweg, net als bij mediteren. Het draait om precisie en evenwicht.

Mooi is ook dat het jongleren heel laagdrempelig is. Ik heb thuis de ballen altijd binnen handbereik liggen. Het is dan ook, net als zazen, onderdeel geworden van m’n dagelijkse routine, een waardevol onderdeel van de zenbeoefening. Ik kan het iedereen aanraden.

Literatuur: Zen in de kunst van jongleren van Dave Finnigan