Bij aankomst voelde de locatie direct verwelkomend, een plek om me thuis te voelen. Gevolgd door de warme en hartelijke begroetingen en route-aanwijzingen van achtereenvolgens Ed, Elly, Anja en Henk voelde het meteen goed.
We zaten in een prachtige oude kapel, een grote stille ruimte waar we toch dicht bij elkaar zaten.

De dag beginnend met samen zitten, ik voelde de stilte en de energie van het samen zijn in deze groep.
Ik kon de vogels horen fluiten en in de loop van de dag begon de zon steeds meer te schijnen. Een heerlijke lentedag, waar we tijdens de lunchpauze en na afloop volop buiten van konden genieten.

De vier inleidingen van deze dag waren elk totaal verschillend. Ieder heel eigen en samen toch een mooi geheel:

• Dick begon met een inspirerende inleiding over hoofd, hart en hara. En prachtig over de wijsheid voorbij alle woorden. Fijn om naar te luisteren.
• Wanda besprak met enthousiasme en warmte de oudste zen-instructietekst. Heel concreet en praktisch, heel dichtbij.
• Henk raakte me door vanuit zijn eigen beleving heel persoonlijk te vertellen. Het was heel stil, de energie was voelbaar.
• Tom bracht prachtige foto’s mee van zijn 5 jaar in een Japans klooster en gaf met veel levendige anekdotes een beeld van hoe het is om daar te leven. Totaal anders dan wij gewend zijn, met name het filmpje van de dokusan over de mu-koan zal me bij blijven. Het was indrukwekkend te zien welke enorme kracht er vanuit de hara ontwikkeld kan worden. Tom gaf aan dat daar eigenlijk ook de meeste nadruk op ligt in dat klooster, terwijl hoofd en hart eigenlijk veel minder aandacht krijgen.

Maar wat me het meeste bij is gebleven zijn de mensen die er waren. Wie ik ook aankeek, ik ontmoette warme en open blikken. En dat leidde tot prachtige ontmoetingen en betekenisvolle gesprekken. En ik kan me niet voorstellen dat ik de enige was die dat zo ervaren heeft!